PSL - ludowe

W języku polskim „ludowy” znaczy nie mniej nie więcej tylko „wiejski”. Jest to skojarzenie jednoznaczne, tak jak na przykład muzyka ludowa, architektura ludowa.

Odnosząc to do łacińskiego „populis” ludowy=wiejski jest pojęciem węższym od tego co ludowe=”populis” a oznaczające powszechne, zwyczajne, codzienne, swojskie.

Jak rozszerzyć odbieranie określenia ludowy? Proponuje odnieść się do posiłkowych przymiotników, które mogą ponadto charakteryzować ideową więź PSL. W moim odczuciu ludowy (PSL=owski) oznacza:

a) tradycyjny - mocno oparty w historii miejsc i ludzi, respektujący naturalny porządek rzeczy (antyrewolucyjny), respektujący autorytety, oparty o religijność i polski obyczaj

b) konserwatywny - umiarkowanie konserwatywny moralnie (ale bez wrogości), oparty o społeczną naukę kościoła (nawet bez uświadomienia tego sobie), respektujący hierarchię rodzinną (jest głowa ale też szyja co nią kręci), w aspekcie socjalnym – charytatywność, nie rozdawnictwo

c) gospodarny - pracowity, zaradny jak dobry gospodarz (etos pracy), aktywny gospodarczo,
nie lubiący zakazów i nakazów w prowadzeniu działalności (wolnorynkowy, dość liberalny w tym względzie), posiadający szacunek dla dobrze wykonywanej pracy (etos pracy)

d) narodowy - kulturowo, językowo, zwyczajowo, bez wrogości dla obcych

e) aktywny lokalnie - społecznikowski, obywatelski, angażujący swój czas i środki dla idei nie dla interesu

Powyższe określenia mogą być odczytywane negatywnie poprzez następujące odniesienia do skrajności:

a) tradycyjny – chłop ze wsi, co mu słoma z butów wystaje, nieoświecony, bez wykształcenia

b) konserwatywny – przeciwnik tolerancji obyczajowej (homoseksualizm, aborcja, eutanazja, rozwiązłość), zacofany, szowinista

c) gospodarny – ignorant ekonomiczny, modne jest zarobić a się nie narobić

d) narodowy - antyeuropejski

e) aktywny lokalnie – interesowny aparatczyk, koleś od koryta, partyjny rozdział stanowisk